Wikang
Pambansa Para sa Pambansang Pagkakaisa
ni: Lanie Lyn T. Mendoza
Nasa inyong harapan isang mabining paraluman
Bumabati sa lahat ng naririto
sa bulwagan
Magandang umaga po sa
aking mga kababayan
Sa umagang ito, ako po
sana’y inyong pakinggan
Mahigit pitong
libo ang mga bayan sa bansa
Iba-ibang
dayalekto ang sa iyo’y bubulaga
Bawat isa’y
iba ibang pripsipyo’t paniniwala
Ngunit
tayo’y iisang liping nilikha ni Bathala
Pagkakaiba
ng bayang pinagmulan ba ang problema?
O relihiyon at dayalekto
0 ang magkakakontra
Iisa ang ating lipi, iisa ang ating bayan
Kaya tayo’y magkaisa,
magmahala’t magtulungan
Naniniwala
tayo na edukasyon ang solusyon
Sa kanser ng lipunan na
sa atin ay lumalason
Paarala’y inaasahang tutulong sa pagbangon
Ng nasyonalismong tila
nalimot ng kahapon
Bakit di natin
isulong makabayang edukasyon?
Wikang
Filipino sa Kolehiyo’y huwag itapon
Aba!
mga kababayan ang wika po’y hindi hipon
Na katawan lang ang kailanga’t, ulo’y itatapon
Pagka-Pilipino
mo ba’y tapos na sa sekundarya?
At
pagtuntong ng kolehiyo’y di na kailangan pa
Oo nga’t ang
wikang Filipinoy gamit sa tuwina
Pero marami
pa rin ang hindi nakakaunawa
Bakit
nangyayari ito sa ating mahal na bayan
Di ba
nakakatuwa na may wika tayong sandigan
Gumamit ka
ng ibang wika kung kinakailangan
Subalit ‘wag isakripisyo ang wikang kinagisnan
Bayan, marami
na tayong unos na pinagdaanan
At ang lahat
ng iyon ay ating napagtagumpayan
Wika’y naging sandata sa ating pakikipaglaban
Naging tanglaw
din sa dumidilim na mga isipan
Ating
bansa’y humaharap ngayon sa mga problema
Pagnanakaw,
pagpatay..hayy… krimen ay kabi-kabila!
Mahihirap
walang tahanan sa pagkai’y salat pa
Nakakalungkot
naman bansa nati’y napariwara
Pagbabago at kaunlaran, sigaw ng taong bayan
Kasaganaan at
kasiyahan sana’y maramdaman
Mga Lider ng
pamahalaan, kami ay pakinggan
Tama na ang
pagnanakaw sa kaban ng ating bayan
Kapwa ko
Pilipino makiisa din tayo sa pamahalaan
Bilhin ang
produktong Pinoy sa mga pamilihan
Tangkilikin
sariling musika’t iba pang libangan
Tiyak ang
pag-angat nitong ekonomiya ng bayan
Kasarinlan
at kapayapaan sigaw din ni Juan
Huwag
pagagapi sa mapag-angking mga dayuhan
Magkaisa
at ipaglaban ang ating karapatan
Gamitin sariling
lakas at huwag mag-alinlangan
Ang solusyon
ng iba ay lisanin ang sintang bayan
Mag-tiis sa
lungkot at magsilbi sa mga dayuhan
Ito ba’y sagot
sa kaguluha’t sakit ng sikmura?
Teka , diba
ang pag-uusap ay solusyong mabisa?
Wika ni Lope
K. Santos sa tulang Ako’y si Wika
“Sa Tuyot na
pagsasama’y panariwang dugo’t dagta
Bumubuhay at
namamatay,bumubuo’t sumisira”
Iyan ang
kapangyarihang taglay ng wikang biyaya
Wika ang
nagpunla ng dunong sa mangmang na isipan
Wika ang
bumuo sa mga pangarap na nakamtan
Wika ang
nagpahilom sa mga pusong nasugatan
Wika din ang
pangunahing sangkap sa pagmamahalan
Di nga
matatawaran ang kapangyarihan ng wika
Kung kaya
nitong bumuo, kaya rin nitong sumira
Tila ba
espadang humihiwa sa gitna ng madla
Minsa’y
nagdudulot ng saya, minsan ay pagkasuya
Sa anumang
usapin kung gamit ang sariling wika
Mas nagiging
malawak ang ating pang-unawa
May kurot sa
puso ng lahat lalo na sa matanda
Tumatagos ang salita
anuman ang maging paksa
Kaya lang, pagkakaunawaa’y wala ring magagawa
Kung
magbubulag-bulagan ka sa iyong nakikita
Magtataingang
kawali sa sinasabi ng madla
Hindi
makikialam at magsasawalang bahala
Kahit ang
walis tingting ay mahina kapag nag-iisa
Pero pag
pinagsama-sama, maraming nagagawa
Ang isang
hiblang sinulid ay marupok at mahina
Kapag
pinagsama-sama, hindi madaling masira
Ganyan din
ang mga Pilipino kapag nagkaisa
Di kayang
buwagin ng anumang uri ng problema
Basta’t may
wikang kumukurot at nagpapaalala
Ng ating
layuning para sa kabutihan ng masa
Anuman ang
gawin, alinmang landas ang tatahakin
Pagpapahalaga
sa wika’y huwag nating limutin
Pinoy’ pagbubuklurin,
pag-iisahi’t bibigkisin
Para sa
maunlad, masagana’t magandang tunguhin
